maandag 9 september 2013

De Amsterdamse ZuidAs o.l.v. Krzysztof Dobrowolski.


Wij weten nu alles over de Symphony, de (Apen)Rots/IJsschots, de Scheur en de Ito toren. Alhoewel de dag begon met zware regen was het 's middags (op een paar druppeltjes na) weer droog tijdens onze wandeling. Krzysztof gaf ons veel informatie over de Zuidas als geheel, de gebouwen afzonderlijk, de namen achter de gebouwen en wat heel interessant was, wat er NIET kwam. 
 Helaas is zondag de saaiste dag op de Zuidas, 99,9% van de Horeca is dicht en er zijn geen winkels open. Je kunt je nauwelijks voorstellen dat dit deel van de stad zo "buzzing" is van maandag t/m vrijdag. Het voordeel is dat je dus op zondag de gebouwen moet gaan bekijken.

Na een algemene voorlichting op een uitgestorven terras van een van de Horeca zaken van het World Trade Center liepen we door de hal van station Zuid, naar het andere gedeelte van de Zuidas. Wij zagen achtereenvolgens:
 
Het ABN-AMRO gebouw, wat geen gebouw is maar een heel dorp op de Zuidas, van architectenbureau Pei Cobb Freed & Partners onder andere bekend vanwege de herinrichting en de uitbreiding van het Louvre met piramides van glas en staal (1989). Het kreeg de opdracht de kernwaarden van de bank: kracht, dynamiek en internationale oriëntatie, te verbeelden in het ontwerp.  Het gebouw met een vloeroppervlakte van 90.000 m² is opgetrokken uit graniet, aluminium en glas, met twee imposante torens die de hoeken markeren. (105 en 70 meter hoog) De torens zijn uit het lood geplaatst, zo kent de hoogste toren een verschil in breedte tussen de begane grond en de bovenste verdieping van 2,40 meter.  
De oranje torens van Amsterdam Symphony, die de landmarks van het Mahlerplein zijn. Architect, Pi de Bruijn, was ook stadsontwerper en supervisor voor Zuidas. De torens zijn 105 (kantoor) en 97 (woon) meter hoog, met een laag bouwblok aan de oostelijke zijde. De naam is gekozen vanwege de ligging in een gebied dat genoemd is naar componisten. Oppervlakte: 40.000 m2 (kantoortoren) en 16.000 m2 (woontoren)

 
Van afstand lijken de torens gelijk. Dichterbij is te ontdekken dat de ramen in grootte verschillen. Smalle ramen in de kantoortoren, brede ramen in de luxe woontoren. Dichtbij de torens is de kleur van de gebouwen niet meer oranje, maar zijn verschillende kleuren te onderscheiden: van zwart in de plint naar paars, rood, oranje, geel tot spierwit in de kantelen van de top. De bakstenen zijn in een patroon aangebracht, waardoor het gebouw reliëf krijgt.

De Ito-toren, ontworpen door de Japanse architect Toyo Ito, maakt deel uit van het Mahler4-complex aan het Gustav Mahlerplein. De Ito-toren vormt (samen met het gebouw Viñoly) een kloof tussen de gebouwen van Mahler4. In het gebouw zijn doorkijkgaten (van glas en lucht) gemaakt. Het is een van de hoogste gebouwen aan de Zuidas. In de Ito-toren zijn verscheidene bedrijven gevestigd, waaronder Accenture. Toyo Ito, won in 2013 de Pritzker prijs, een prijs die bestempeld wordt als de Nobelprijs voor architectuur.
 De toren Viñoly (de scheur genoemd door Amsterdammers) eveneens aan het Gustav Mahlerplein. Voor de Zuid-Amerikaanse architect Rafael Viñoly (Uruguay) is dit zijn eerste gerealiseerde ontwerp in Europa. De constructie van deze 95 meter hoge kantoortoren bestaat uit een staalskelet en een betonkern voor de stabiliteit. Kenmerkend voor het gebouw zijn de in de gevel "gekerfde" vluchttrappen en de ver uitstekende verticale gevelprofielen. Het is een van de hoogste gebouwen aan de Zuidas. 
De rots of de IJsschots van Erick van Egeraat (het gebouw van advocatenkantoor de Brauw, Blackstone en Westbroek) is een zeer tot de verbeelding sprekend ontwerp. De toren is negentig meter hoog. In basis is de toren zodanig ontworpen dat elke verdieping apart of in twee delen kon worden verhuurd. Maar omdat het gebouw uiteindelijk maar door één huurder zou worden gebruikt, is een interieur op maat gemaakt. Door zorgvuldig geplaatste ramen zijn de achtergelegen kantoren voorzien van genoeg daglicht. 
  
 Als laatste het in de verte liggende kantorengebouw (vlakbij de RAI) van Ernst & Young. Het ligt aan de ring, heeft een oppervlak van 30.000 m2 en is in totaal 104 meter hoog. Het gebouw is ontworpen door Foster en Partners uit Londen. Vanwege de zilverkleurige, diagonale dwarsbalken is het gebouw erg herkenbaar. Ze zijn als een soort van net rondom het gebouw gewikkeld. Daarom is Cross Towers een veel gebruikte bijnaam. 
 
Na afscheid te hebben genomen van onze gids spoedden wij ons naar de Manhattan bar van het aan de rand van de Zuidas gelegen (en OPEN) Crown Plaza hotel voor wijn, bier en bitterballen en daarna naar een Japans/Chinees/Fusion restaurant in Buitenveldert voor eindeloze porties sushi, sashimi, wrapes, miso soepen, ebi tempura, yaki tori en zeewieren, “as much as you can eat, for a fixed price”, we blijven Hollanders.....
Het was weer TOP!

~Noon~

Voor meer foto's gemaakt door Evert & Frits
 





Geen opmerkingen:

Een reactie posten