Volkenkundig Museum Leiden 15 januari 2023

 

Zo leuk om elkaar weer te zien!

Daan onze gids startte bij de Aboriginals en legde uit dat de doeken, die geborduurd leken, geschilderde (pointillisme) afbeeldingen van de aarde waren. Beestjes, gezicht, waterpartijen, zon etc. waren te ontdekken. De Maori’s kwamen ook aan bod. Ieder jaar vaart een studenten vereniging, vergezeld van Maori kreten in een originele kano door Leiden.

Het dunste aardewerk uit China is porselein. Je kunt dit controleren door met een zaklantaarn op het aardewerk te schijnen. Als het product doorschijnend is, dan weet je dat het porselein is. Heel bijzonder was het kledingstuk van katoen dat al 1000 jaar oud was en redelijk in tact was. Leuk,  interessant  en vooral leerzaam.

De nazit, zoals altijd, heel gezellig, op naar het volgende museum in maart!

********

Silvy Puntowati, Indonesisch, cultureel antropoloog en gids in het Volkenkundig museum in Leiden, neemt ons mee naar de afdeling Indonesië. Wij staan voor een hele grote foto van een gerestaureerde Hindoe tempel in Indonesië, aan de voorkant zien wij lege nissen, daar hebben beelden van Hindoe Goden in gestaan en die beelden staan nu hier tussen ons in Leiden. Uit de tempel gehaald door een Nederlandse gouverneur en in zijn tuin gezet, later naar Nederland overgebracht. Indonesië wil de beelden terug. Is dat terecht? Wat vinden jullie vraagt Silvy: Staan die beelden hier rechtmatig of zijn ze gewoon gestolen?

Een schitterende gouden broche met een diamant van 75 karaat. Dit juweel werd samen met 230 kg goud, 7000 kg zilver en drie kisten met juwelen en edelstenen na een Nederlandse invasie in 1894 op het eiland Lombok uit de schatkisten van de koning gehaald en naar Nederland vervoerd.

 De koning, zijn familie en verdere bewoners werden uitgemoord. Na langdurige en geheime onderhandelingen tussen Nederland en Indonesië werd in 1977 overeengekomen om de buit terug te geven. Dat bleek later slechts een deel van de buit te zijn. Een ander gedeelte werd achtergehouden en niet terug gegeven, waaronder de broche van Lombok. (zie boven)

Indonesië wil ook het achter gehouden deel terug. Hier weer dezelfde vraag: gestolen erfgoed of hebben wij hier recht op?

En zo werden wij steeds geconfronteerd met ons koloniale verleden en het gekantelde beeld daarover anno 2023. Silvy stelde open vragen, liet het aan ons over om hierop een antwoord te vinden. Haar kracht was haar taalgebruik en de kunst om de voorwerpen te laten zien door HAAR ogen. De tijd vloog om. Kees verwoordde het zo mooi door tegen haar te zeggen: "Mevrouw ik zou wel de hele dag bij u willen zijn....."  Dat gevoel hadden wij allemaal. 

We zagen nog prachtige bronzen boeddha beelden 

en een ceremoniële outfit van een Samoerai, maar wisten aan het eind van de rondleiding heel zeker dat we nog dit jaar een keer terug willen komen om de rest van dit fantastische museum, dat zo veel vragen oproept, te ontdekken.

Meer foto's

KLIK HIERRRRRR

Tekst deel I: Len - Tekst deel II: Noon - Foto's: Ingrid, Evert en Noon